Incoterms (International Commercial Terms), czyli Międzynarodowe Reguły Handlu

Są zbiorem międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży, których stosowanie jest szeroko przyjęte na całym świecie. Ich zadaniem jest rozgraniczenie odpowiedzialności sprzedawcy i kupującego (tj. podział obowiązków, kosztów i ryzyka), za dostawę towarów w umowach sprzedaży. Obecnie obowiązuje wersja Incoterms 2010 (od 1 stycznia 2011).

Reguły handlowe INCOTERMS:

• obowiązują przy obrocie dobrami materialnymi
• ich stosowanie jest fakultatywne
• obowiązują tylko eksportera i importera ? z ich stosowania wyłączeni są spedytorzy, firmy transportowe
• normy prawa rządzącego daną umową mają pierwszeństwo przed INCOTERMS

Jak dzielą się Incoterms?

Incoterms 2010 dzielą się na:

– reguły dla wszystkich środków i gałęzi transportu

• EXW, FCA, CPT, CIP, DAT, DAP, DDP

– reguły dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego

•  FAS, FOB, CFR, CIF

– reguły DAT i DAP zastąpiły dotychczasowe reguły DAF, DES, DEQ i DDU z Incoterms 2000

Incoterms dla transportu drogowego

EXW (Ex Works – z zakładu) – sprzedawca wykonuje dostawę, gdy stawia towar do dyspozycji kupującego na swoim terenie lub w innym uzgodnionym miejscu (fabryce, magazynie). Od momentu, pozostawienia towaru do dyspozycji klienta, na kupującego przechodzi ryzyko utraty i uszkodzenia towaru.  Na kupującym ciążą wszystkie opłaty i zorganizowanie transportu.

FCA (Free Carrier – Dostarczony do przewoźnika) – sprzedawca dostarcza towar do przewoźnika lub innej osoby wyznaczonej przez kupującego we wskazanym miejscu i uzgodnionym terminie. W przypadku odbioru towaru w zakładzie sprzedającego – koszty załadunku na środek transportu ponosi sprzedający. W przypadku dostarczenia towaru do terminalu przewoźnika wyładunek odbywa się na koszt kupującego; odprawa celna eksportowa jest obowiązkiem sprzedającego.

CPT (Carriage paid to – przewóz opłacony do) – sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru przewoźnikowi, a także zawarcia umowy przewozu i jego opłacenia do określonego miejsca przeznaczenia. Przewoźnik kończy obowiązek dostawy w momencie oddania towaru  pod pieczę przewoźnika. Od tego czasy przewoźnik zaczyna ponosić ryzyko za towar. Odprawa celna eksportowa jest obowiązkiem sprzedającego.

CIP (Carriage and Insurance Paid to – Przewóz i ubezpieczenie opłacone do) – powtórzone warunki CPT + sprzedawca na swój koszt zawiera także umowę ubezpieczenia towaru.

DAT (Delivered at terminal – dostarczony do terminalu) – dostawa jest uważana za wykonaną w momencie, gdy towar po transporcie zostaje wyładowany i pozostawiony do dyspozycji kupującego w uzgodnionym terminalu (terminal – dowolnie: nabrzeże, magazyn, plac kontenerowy…). Sprzedający ponosi ryzyko i koszty związane z dostarczeniem towaru do terminalu i jego wyładunkiem. Odprawa celna eksportowa jest obowiązkiem sprzedającego.

DAP (Delivered at place – dostarczony do miejsca) – dostawa jest uważana za wykonaną w momencie, gdy towar jest postawiony w dyspozycji kupującego w miejscu przeznaczenia, na środku transportu, gotowy do wyładunku. To sprzedający ponosi ryzyko i koszty związane dostarczeniem towaru do uzgodnionego miejsca przeznaczenia. Odprawa celna eksportowa jest obowiązkiem sprzedającego.

DDP (Delivered Duty Paid – dostarczony, cło opłacone) – powtórzone warunki DAP + dostawa jest wykonana, gdy towar jest odprawiony także w imporcie